Bóbr gatunek ceniony w dawnej Polsce ze względu na skóry, mięso a także tzw. „strój bobrowy” – wydzielinę gruczołów płciowych, której przypisywano cudowne właściwości lecznicze.

Jednym z najstarszych przekazów o tym gatunku jest jedna z bajek Ezopa. Przedstawiony w niej gryzoń, osaczony przez myśliwych, w obawie o swoje życie, postanawia odgryźć sobie wspominane wyżej gruczoły by stać się  w oczach polujących bezwartościowym łupem, niegodnym ich uwagi. Dla dociekliwych łacińskie określenie bobra brzmi „castor". Ale oczywiście to tylko bajka.!?

Bóbr w Polsce.

 Badania wykazały iż jego bytność, można odnotować  na naszych ziemiach w 7-5 w pne. (czyli 10 tys. lat temu). Gościł wtedy na „naszych" stołach – a właściwie nad ogniskami, , a jego futerko ogrzewało naszych przodków. W średniowiecznej Polsce bobry występowały dość licznie na terenie całego kraju. Doceniano je na tyle iż w XI w Bolesław Chrobry zabronił na nie polować na podległych mu terenach łowieckich i ustanowił nawet urząd bobrowniczego który miał sprawować ochronę nad „Królewskimi" bobrami. Od XIII wieku liczebność bobra zaczęła jednak spadać na tyle iż w roku 1881Józef Łoziński, autor monografii bobra, napisał: ... czy i gdzie on dzisiaj u nas istnieje, nie wiadomo. Zdaje się, że należy do zwierząt zupełnie wytępionych, nigdzie bowiem o nim wzmianki nie znajdujemy.

Po II wojnie światowej pierwsze bobry pojawiły się na wschodzie kraju, a od roku 1949 rozpoczęto pierwsze planowe reintrodukcjie na terenie Polski.

Jeszcze do niedawna Bobry w naszym nadleśnictwie były rzadkością. Nieliczna populacja przemieszczała się korytem Słupi  i gdzieniegdzie uważny obserwator znajdował pojedyncze ślady w postaci obgryzionych drzew czy też wykopanych głębokich nor nad brzegiem rzeki. Słupia na długim odcinku jest niezamieszkała co sprzyjało migracjom bobrowych rodzin. Młode osobniki szukając nowego terytorium w górnej części Słupi zaczęły wędrować wzdłuż jej dopływów . Zasiedliły takie rzeczki jak Brodek , Kamienica i wiele innych mniejszych dopływów.

Ich pojawienie zaznaczone jest poprzewracanymi ściętymi drzewami najczęściej topolami , gdyż gryzoń żywi się głównie młodymi pędami drzew oraz wykorzystuje je do budowy zapór wodnych. Zapory takie spiętrzają wodę na wysokość nawet do 1m, co powoduje liczne podtopienia pól, dróg i terenów leśnych.

Zapraszam na mały spacer po pięknym starym bukowym lesie .

Kordy wskazują miejsce rozpoczęcia wędrówki i tam należy szukać skrzyneczki z kolejnymi wskazówkami . Aby dostać się do środka należy zgodnie ze wskazówakmi zegara przekręcić dwa razy wkoło zatrzymując się na końcu na liczbie 6 i 9 . Wtedy można dostać się do środka .

Aby dotrzeć do skrzynki głównej należy szukać wg wskazówek .

W skrzyneczce znajdują się literki i cyfry  potrzebne do odnalezienia finału .

Skrzynka jest częścią projektu SKARB LEŚNIKA który tworzony jest przez leśną brać keszerską z Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinku .

Pamiętajmy, że ruch pojazdem silnikowym, zaprzęgowym i motorowerem w lesie dozwolony jest jedynie drogami publicznymi, natomiast drogami leśnymi jest dozwolony tylko wtedy, gdy są one oznakowane drogowskazami dopuszczającymi ruch po tych drogach. Nie dotyczy to inwalidów poruszających się pojazdami przystosowanymi do ich potrzeb.

Postój pojazdów na drogach leśnych jest dozwolony wyłącznie w miejscach oznakowanych (parkingach leśnych).