SZYB KOPALNI "STARA DOROTA" W SOSNOWCU - MIEJSCE SPOCZYNKU PIĘCIU OFIAR MORDERSTWA

Dokładnie 12 lutego 1945 r. z zimną krwią zostało zamordowane małżeństwo Mackiewiczów: Mieczysław i Helena, a także ich synowie: Jerzy i Bohdan oraz kolega, Jerzy Piwowarczyk. Ciała ofiar wrzucono do szybu byłej kopalni „Stara Dorota”. Synowie Mackiewiczów byli żołnierzami AK.

Informacje na podstawie zeznań

Morderstwo nadal kryje w sobie wiele tajemnic. Wiedza o wydarzeniach z 12 lutego 1945 roku pochodzi głównie z oświadczenia, jakie w 1990 roku złożyło rodzeństwo Ujejskich – Alina i Janusz, prawdopodobnie jedyni świadkowie tych wydarzeń. Jakiś czas temu oświadczenie sprzed 25 lat zostało upublicznione.

Istnieje hipoteza, że tłem mordu mógł być napad rabunkowy-
Mieczysław Mackiewicz był osobą zamożną, ostatnim dyrektorem kopalni "Dorota".
Drugi motyw mógł mieć podłoże polityczne. Według przekazów okolicznych mieszkańców, cała rodzina była przeciwna systemowi komunistycznemu, jaki tworzył się w Polsce. Prawdopodobnie obaj synowie Mieczysława Mackiewicza, Jerzy i Bogdan, należeli do Armii Krajowej.

Z zebranych informacji na miejscu wynika, że rodzina Mackiewiczów zajmowała mieszkanie w jednym z Domów Urzędniczych przy ulicy Klubowej w Ostrowach Górniczych.
Według relacji pewnego starszego (i schorowanego) pana - konkretnie ten naprzeciwko wejścia do pięknej Gospody w Niemcach.

Według zeznań, Ujejscy usłyszeli 12 lutego w nocy dobijanie do drzwi. Mieszkali przy ulicy Klubowej w Sosnowcu, gdzie żyli także Mackiewiczowie. Dobijanie do drzwi wystraszyło rodzinę Ujejskich, ale ich próba ucieczki nie powiodła się. Jak relacjonowali: „Po drugiej stronie domu, przed drzwiami stał człowiek z karabinem. Wszedł, kazał otworzyć drzwi kuchenne – wpadło kilku uzbrojonych mężczyzn”. Wtedy mężczyźni nakazali Ujejskim pozostanie w pokojach na parterze, a Mackiewiczom oraz Jerzemu Piwowarczykowi kazano wejść na górę.
Po jakimś czasie rodzina Mackiewiczów została wyprowadzona. W zeznaniu czytamy: „Potem usłyszeliśmy jakieś odgłosy, ale w tym momencie nie zorientowaliśmy się, że to były strzały”. Po fakcie mężczyźni przepytali Ujejskich co słyszeli, a w międzyczasie jeden z nich powiedział: „Mackiewicz kaput, wsio haraszo”. Mężczyźni zagrozili, że jeżeli Ujejscy szepną choćby słowo, „to będzie z nimi źle”. Zwłoki ofiar świadkowie zdarzenia znaleźli w piwnicy.

Ucieczka do Chorzowa

Następnego dnia Janusz Ujejski poszedł na milicję zgłosić sprawę. Tam wprowadzono go do pokoju, gdzie siedział jeden z morderców (o nazwisku Purchla). Nakazał milczenie, a w przypadku pytań o Mackiewiczów, kazał mówić, że wyjechali.

Bandyci powrócili kolejnej nocy, ciała wynieśli i wrzucili do kopalnianego szybu, po czym wrócili pod pozorem zabezpieczenia rzeczy Mackiewiczów. W zeznaniach Ujejskich czytamy jednak, że „dokonali zwykłej grabieży, naszych rzeczy też”. Trzeciego dnia po morderstwie, do mieszkania Ujejskich przyszedł człowiek o nazwisku Mroczek, który ostrzegł, że mają być kolejnymi ofiarami. Rodzeństwo uciekło do Chorzowa. Jeszcze w 1945 roku doszło do napadu na dom Ujejskich, ale policja rozpędziła napastników.

Sprawa do dziś nie jest wyjaśniona. W pobliżu miejsca, gdzie wyrzucono ciała Mackiewiczów, stoi brzozowy krzyż.

W 70. rocznicę uroczystości rozpoczęły się mszą św. w kościele Matki Bożej Nieustającej Pomocy, którą odprawił ks. bp Grzegorz Kaszak. Po mszy zgromadzeni przeszli do starego szybu „Dorota”, gdzie znajduje się mogiła pomordowanych. Tam wygłoszono okolicznościowe przemówienia, zapalono znicze i złożono kwiaty.

 Co do kordów, jeżeli się nie zgadzają proszę o info, telefon mi szwankował:(

źródło:http://www.twojezaglebie.pl

źródło: http://eksploratorzy.com.pl