W 1919 r. w Radomiu obchodzono bardzo uroczyście, pierwszy raz w odrodzonej Polsce, rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja. Po mszy w kościele Mariackim uformował się kilkunastotysięczny pochód radomian, który przeszedł ulicami miasta na plac przed Resursę, gdzie odbyła się najważniejsza część uroczystości. Na skwerze dzieci zasadziły dąb symbolizujący wolność i niepodległość Polski oraz trzy lipy symbolizujące zrastanie się w jeden organizm państwowy terenów dawnych trzech zaborów. Niestety, drzewka zostały wkrótce zniszczone przez nieznanych sprawców, co wzburzyło miejscową opinię publiczną. Na ich miejsce zasadzono nowe, z których, jak relacjonował "Głos Radomski" z 7 czerwca 1919 r. "(...) trzy przyjęły się i okryły już liśćmi, jedno zaś uschło". W 1978 r. pod Dębem Wolności został położony przez majora Michała T. Osińskiego "Brzęka" - legionisty, żołnierza I Kadrowej, adiutanta Piłsudskiego, prezesa Klubu Miłośników Radomia i Ziemi Radomskiej - kamień z wyrytym napisem: DĄB WOLNOŚCI 2.XI. 1918 R. K.T
Źródło:
Skrzynka: