Na początku by św. Marcin. Mieszkańcy Górczyna należeli do tej parafii a obecny cmentarz górczyński był niegdyś cmentarzem parafialnym właśnie św. Marcina. W związku powiększaniem się obszaru miejskiego i wzrostem liczby ludności Górczyna i Łazarza, w roku 1913 erygowano parafię pw. Najświętszej Maryi Panny Bolesnej, której to świątynia stoi do dziś na ulicy Głogowskiej. Także w tej parafii notowano gwałtowny wzrost liczby wiernych, dlatego archidiecezja postanowiła powołać kolejną wspólnotę- tym razem dla mieszkańców Górczyna. 14 października 1929 roku prymas August Hlond erygował parafię p. św. Krzyża. Pierwszy proboszczem był ks. Władysław Skórnicki. Początkowo za świątynię służył pawilon, zakupiony po Powszechnej Wystawie Krajowej (PeWuKa), zaadaptowany sakralnie. W czasie wojny parafia została ograbiona przekształcona magazyn mebli a w 1945 spłonęła. Po wojnie odbudowano świątynię, jednak była ona za mała. W 1957, ówczesny proboszcz, ks. Józef Jasiński, utworzył Komitet Budowy Kościoła i rozpoczął starania o pozwolenie na wzniesienie świątyni. Po bagatela 17 latach, takie pozwolenie uzyskał a kościół w obecnym kształcie został ukończony w roku 1978.
Na kościele, od strony wiaduktu Kosynierów Górczyńskich, umieszczona jest tablica, wspominająca Kosynierów Górczyńskich, którzy pod wodzą Macieja Palacza podjęli działania niepodległościowe w roku 1846, zostali schwytani na Chwaliszewie i skazani na śmierć.
Kesz na kordach. Jedną rękę można ogrzać nad płomieniem a drugą podjąć kesza.
Skrzynka jest częścią projektu Górczing.
Od 6.9.20 nie trzeba notować podpowiedzi do finału!
Opracowano z pomocą Kroniki Miasta Poznania