Zarwany Wiadukt

Dodatkowe atrybuty skrzynki

Miejsce - przyrodniczo

Okolica skrzynki ciekawa ze względów terenowo-przyrodniczych i historycznych.

Jeśli chodzi o przyrodę, wspomnę tylko 2 pobliskie miejsca mogące posłużyć za urozmaicenie spaceru dla miłośników lasu:

• 50m na wschód od koordów - ciekawy jak na okoliczne bory fragment lasu mieszanego z dużą ilością gatunków drzew liściastych (topole, lipy, buki, dęby, itp.) oraz, co w okolicy rzadziej spotykane, kilkoma starymi egzemplarzami sosny wejmutki (może szyszkę na pamiątkę? ;)).
• 100-150m na SE - użytek ekologiczny, niewielkie śródleśne bagno/torfowisko otoczone świerkami służące też zwierzętom za wodopój, duża szansa na spotkanie w okolicy saren.

opisywane wyżej wejmutki i bagno w lesie (waypointy 2-3)

O samych Borach Tucholskich nie będę się rozpisywał, wiele okolicznych skrzynek pokazuje piękno okolicznych lasów wystarczająco dobrze, więc uznaję temat za wyczerpany.

Historycznie

Na historię miejsca składają się: dwie pobliskie drogi: dawna trasa Berlin - Królewiec, a dziś krajowa 22 i droga Giełdon - Woziwoda, oraz linia kolejowa nr 203 Kostrzyn-Tczew nad którą przerzucony był wiadukt. Niedawno otwarto też biegnący wzdłuż berlinki żółty szlak rowerowej Kaszubskiej Marszruty (to już tak mniej historycznie).

Linia kolejowa

Z Wikipedii:

Linia kolejowa nr 203 powstała w ramach budowy Królewskiej Kolei Wschodniej (niem. Königliche Ostbahn). Głównym zadaniem tej inwestycji było połączenie Berlina z dużymi miastami położonymi na wschodzie – Gdańskiem i Królewcem. Pobocznym zadaniem inwestycji miała być stymulacja gospodarcza tego terenu. Tereny te były biedne, pozbawione większych miast. W 1842 nadwyżki budżetowe w skarbie pruskim spowodowały, że inwestycja została rozpoczęta. Sama linia, łącząca Chojnice z Tczewem, powstała w latach 1871-1873.

Pomiędzy Chojnicami a Czerskiem linia została podzielona na trzy równe odcinki. Na krańcach tych odcinków powstały stacje Rytel oraz Gutowiec. Stacja w Rytlu powstała od razu w 1873, natomiast w Gutowcu dopiero w 1902.

W pierwszej dekadzie XX wieku, ze względu na planowe zwiększenie znaczenia roli odcinka Chojnice – Czersk, zdecydowano się na rozbudowę linii do czterech torów. Wybuch I wojny światowej spowodował jednak, że linia straciła na znaczeniu i plan nie został zrealizowany. W dwudziestoleciu międzywojennym stacja znajdowała się na szlaku transgranicznego tranzytu uprzywilejowanego.

Podczas powojennej odbudowy sieci kolejowej zdjęto jedną parę torów pomiędzy Tczewem a Chojnicami. Na przełomie lat 70. i 80. drugie tory na większości trasy zostały odbudowane, jednak pomiędzy Gutowcem a Krojantami linia została jednotorowa.

Droga Giełdon – Woziwoda

Trasa, w ciągu której znajdują się ruiny wiaduktu, powstała prawdopodobnie w czasie budowy Małego i Wielkiego Kanału Brdy (rozpoczęcie budowy 1842) płynącego nieopodal. Służyła najprawdopodobniej do transportu materiałów i siły roboczej oraz, w późniejszym okresie, drewna z okolicznych lasów do Gutowca – jeszcze do lat osiemdziesiątych istniał w Gutowcu tartak, drewno było sortowane i przeładowywane na transport kolejowy (w okolicach dworca można jeszcze odnaleźć ślady wielu bocznic i place do składowania drewna).

Dziś trasa na odcinku Giełdon – Gutowiec jest bardzo rzadko używana, choć o jej dawnej dużym znaczeniu świadczy brukowana nawierzchnia (kamienie podbudowy lub nawierzchni widać jeszcze za torami w kierunku na Giełdon i miejscami na odcinku od berlinki do ruin wiaduktu) oraz oczywiście sam wiadukt, który dobudowano prawdopodobnie później wraz ze wzrostem istotności i wykorzystania drogi (może o tym świadczyć położenie – nieco obok pierwotnego ciągu drogi).

 rozwidlenie drogi na Giełdon i zarwany wiadukt

Wiadukt

Powstanie przeprawy można oszacować na koniec XIX lub początek XX wieku bazując na wielu podobieństwach do innych Pruskich wiaduktów z tego okresu.

Niegdysiejsza budowa wiaduktu to betonowa konstrukcja łukowa wsparta na zbrojonych betonowych przyczółkach. Najbardziej podobną konstrukcją jaką udało mi się znaleźć był Wiadukt Weisera z 1913 roku (zdjęcie poniżej) – jeśli ktoś dysponuje innymi bądź lepszymi informacjami, będę wdzięczy za podzielenie się nimi w komentarzu.

Wiadukt dotrwał do II Wojny Światowej, w której to został zniszczony w wyniku działań militarnych – tyle pewnego – czy most zniszczyli cofający się przed Niemcami Polacy, Niemcy cofający się przed Armią Czerwoną czy też inaczej, pozostaje w swarze domysłów, ja się skłaniam ku drugiej hipotezie, gdyż takie działanie było szeroko przez Niemców uskuteczniane w wielu rejonach Polski.

prawdopodobnie zbliżony konstrukcyjnie Wiadukt Weisera, źródło: http://www.zulawy.info

Skrzynka

Kesz to multak z jedną podpowiedzią, co zmusza do odwiedzenia obu przyczółków wiaduktu – bo warto ze względu na widoczki i urozmaicające wypad trudności terenowe :). Główny pojemnik ukryty jest gdzieś na północ od torów, natomiast info o jego dokładnym położeniu na małej polance na końcu drogi - w okolicy wskazanej przez koordy.

W skrzynce finałowej na początek sporo fantów i kret, pudełko ponad litrowe.

Podana odległość 1km uwzględnia najkrótszą drogę od parkingu do kesza, a czas 30min spacer od i do parkingu, poszukiwanie oraz chwilę na kontemplację widoków i piknik- czas od znalezienia etapu pierwszego do finału to jakieś 5 minut.

W okolicy i w drodze do cache'a można się spodziewać krzaczorów, komarów (i innych mniej niebezpiecznych zwierząt), rowów z wodą, wysokości i oblodzeń zimą, że nie wspomnę o pociągach, ale nie taki teren straszny, zdecydowanie można zabrać samodzielnie poruszające się dzieciaki, tylko mieć je na oku.

Na pierwszych trzech znalazców czekają certyfikaty!

Dojazd

Polecam drogę najkrótszą z późniejszą przeprawą przez płytki wąwóz i czynne tory (stąd oznaczenie "niebezpieczna"), ale można także skorzystać z przejazdu położonego 200m na W, wtedy teren bardzo łatwy choć trasa dłuższa.

Jeśli keszujecie samochodem, proponuję zostawić go na parkingu przy krajówce (współrzędne podane niżej) - i sam parking leśny bardzo ładny i spacerek przyjemny; na upartego da się podjechać prawie pod samą skrzynkę, ale dziś to las - oficjalnie nie wolno.

Z rowerem sprawa też prosta - z kaszubskiej marszruty bezpośredni zjazd na wygodną gruntowo-kamienną drogę i tak do koordów, gdzie można zostawić rowery. Tak samo łatwy dojazd od trasy Woziwoda - Giełdon (zjazd 50m na N od torów - tu akurat mapy się nie mylą)

Instrukcja

Udaj się pod współrzędne, znajdź mikro pojemnik z opisem miejsca ukrycia skrzynki. Po zapamiętaniu lub zapisaniu odłóż podpowiedź na miejsce i postępuj według wytycznych.

Uprasza się o dobre maskowanie obu etapów cache’a,
niezaśmiecanie okolicy oraz niepłoszenie zwierząt.

Miłego i owocnego keszowania!