Stacja Poznań Junikowo powstała w 1911 roku. Pierwotnie znajdowała się ponad kilometr na wschód od obecnego położenia w miejscu gdzie obecnie znajduje się przejście podziemne między ulicami Miśnieńską i Legnicką (wtedy go nie było, a przechodziło się środkiem stacji w ulicę Wołowską). Do lat 50 XX wieku istniał tam budynek, który podobno przypominał ten ze stacji w Puszczykowie. W miejsce obecne przywędrowała ok. 2008 roku w wyniku przebudowy lini Warszawa – Berlin. Jest ono lepiej skomunikowane z transportem miejskim (jeszcze niedawno obok znajdowała sie pętla autobusowa). W przyszłości zamiast przejazdu (zamykany zbyt często powoduje powstawanie korków w okolicy) ma powstać wiadukt nad torami. Na chwilę obecną władze Poznania wycofały się jednak z tego projektu (a według niego miałby on przebiegać "nad" skrzynką).
Obok stacji znajdują się bocznice nazywane stacją towarową Poznań Rudnicze. Większość torów prowadząca z bocznicy do zakładów przemysłowych jest nieprzejezdna (czasem brakuje torów). W czasie modernizacji z 2008 roku skrócono ją także w ten sposób aby tory nie przecinały przejazdu na ulicy Grunwaldzkiej.
Kesz:
Jest to mała skrzynka, która znalazła sobie miejsce na skarpie w okolicy peronu 1. Po obfitych opadach deszczu może być trochę ciężko.
Płot na końcu peronu bywa uszkodzony (jest w nim dziura) więc nie trzeba się pchać po torach. Jeśli jednak jest naprawiony atrybut skrzynka niebezpieczna zyska na aktualności.
Logbook, ołówek i temperówka nie są na wymianę.
4.08.2016
Literocyferka nieaktualna. Finał wkrótce stanie się normalną skrzynką.