Ziemia Pirsna była zamieszkana od tysięcy lat. Świadczą o tym wykopaliska i cmentarzyska, które są dowodem, że już w czasach przed Chrystusem ziemie kaszubskie były zamieszkane przez różne plemiona. 

Najnowsze badania prowadzone przez UW i Muzeum Archeologiczne w Gdańsku, przyniosły rewelacje na skalę europejską, bo w pasie od Stężycy do Przewozu, na odcinku około 6km zidentyfikowano około 3000 kurhanów. Są one umieszczone w trzech koncentracjach. W pobliżu tych cmentarzysk położone są trzy grodziska: największe nad jez. Zamkowisko, drugie w pobliżu Borucina, a trzecie na przesmyku między jez. Ostrzyckim i Bukrzynem Dużym.

W Pierszczewie w pobliżu Zamkowiska zostało odkryte cmentarzysko grobów skrzynkowych na tak zwanej Ptasiej Górze. Pojedyncze groby leżały w równoległych rzędach w zachodnio-wschodnim kierunku. Znaleziono tam groby z urnami. W jednym grobie zdarzały się po dwa naczynia. Z tego względu groby skrzynkowe nie były zbyt wielkie. Największa skrzynka miała wymiary 1 m długości i 0,5 m szerokości. W grobie oprócz kości znajdowały się: żelazne szczypce z kółkiem do zawieszenia oraz szpile z łabędzią szyją. W jednej z nich główka została wykonana z brązu . Cmentarzysko to pochodzi z przełomu epoki brązu i wczesnej epoki żelaza ( tj. z VII-VI wieku p.n.e). Na tej niezwykłej ziemi odkryto ślady występowania człowieka od okresu późnego brązu do wczesnego średniowiecza (od ok. 1000 p.n.e. do ok. 1100 n.e.). Po wielkości znaleziska można dojść do wniosku, że przed średniowieczem był to główny ośrodek osadniczy na tym terenie.

"Pierwszy cmentarz grobów skrzynkowych odkryliśmy w Pierszczewie. Znajdował się na tak zwanej "Ptaszej Górze" przeszło 1 km na północ - wschód od wsi oddalonej, tuż nad jeziorem Patulskiem. Pojedyńcze groby leżały w 3 równoległych rzędach w zachodnio-wschodnim kierunku. Wszystkich udało nam się 8 skrzynek odnaleść, reszta już poprzednio uległa zniszczeniu, a również i te, które odkopaliśmy, były w znacznej części uszkodzone. Rzadko kiedy były pokryte wierzchnią płytą, a boczne ściany wyglądały z ziemi. Nie dziw więc, że wszystkie popielnice się rozpadły. Były one przeważnie czerwone w różnych odcieniach, z gładką powierzchnią, bez wszelkich ozdób. Tak samo i forma naczyń była dosyć jednostojna, gdyż przeważały popielnice szerokie, z krótką szeroką szyjką, wyjąwszy 3 czarne urny o długiej, smukłej szyjce, podobne do greckich rąbkiem. Naczynia zdarzały się najwięcej po dwa w jednym grobie, dla tego skrzynki nie odznaczały się zbytnią wielkością; największa była wewnątrz 1 m. długa i 1/ 2 m szeroka.Tylko jedna wielka czarna popielnica, (średnica brzuszca 36 cm) stojąca sama w skrzynce starannie zbudowanej zawierała w sobie prócz kości następujące wyroby metaliczne: a) dobrze zachowany żelazny szczypiec z popychaczem i obrączką, na której go noszono. Długość jego wynosiła 10 cm., bez obrączki 8,2 cm., szerokość zaś policzków o prostych bokach 3,8 cm. b) 12,5 cm. długą szpilę z szyjką łabędzią i okrągłą, gładką główką. Główka i szyjka są z brązu, reszta z żelaza.  Do dalszej informacyi służą Dr. Lissauer: Die priihistorischen Denkmiiler der Provinz Westpreussen und der angrenzenden Gebiete.- Leipzig Commissionverlag v. W. Engelmann 1887. Gotfred Ossowski: Zabytki przedhistoryczne ziem polskich. Serya I Prusy królewskie - ł(raków, w drukarni uniwersytetu Jagiellońskiego 1879. Merkbuch Altertlimer aufzugraben und aufzubewahren. Berlin ,Siegfried Mittler und Sohn."

Info by http://www.kpbc.ukw.edu.pl/

O keszu:

Znajdź pod współrzędnymi drzewo ze zdjęcia poniżej. W jego pobliżu musisz odszukać grób skrzynkowy made by LM, skrywający kesza. Jak trafisz na właściwe miejsce - działaj bardzo delikatnie i ostrożnie, aby niczego nie uszkodzić. Uważaj na ewentualną osypującą się ziemię oraz liście, aby nie zasypać Twojego znaleziska. Maskuj po sobie dobrze i starannie. Na wierzchu zrób prowizoryczny znak z patyków, tak aby inny keszer po Tobie nie "przeorał" całej górki.  Proszę, bądź bardzo ostrożny i delikatny. Uważaj jak będziesz przykrywał, aby nie uszkodzić kruchej zawartości.

Powodzenia !!!