Spichlerz (czasem: śpichlerz, spichrz, elewator zbożowy) – jedno- lub kilkukondygnacyjna budowla przeznaczona do przechowywania materiałów sypkich, głównie ziarna zbóż – luzem lub w workach, charakteryzujący się zwartą bryłą, stromymi dachami, trójkątnymi szczytami i niewielkimi oknami^. W miastach przeważnie murowany, wielokondygnacyjny magazyn z windą do transportu zboża oraz kranami i rynnami spustowymi. Zachowane spichlerze często posiadają ciekawie rozwiązaną elewację, ozdobioną charakterystycznymi dla danej epoki detalami   architektonicznymi np. blendami,  fryzami, gzymsami.Spichlerze wiejskie były najczęściej wykonywane z drewna jako dwukondygnacyjne otoczone galerią na poziomie jednej lub obu kondygnacji. Kryte dachem cztero- lub dwuspadowym. Najczęściej posiadał jedno duże wejście i kilka mniejszych okien. Jako element zabudowań dworskich najczęściej murowany ze zdobieniami na fasadzie, czasem o rozbudowanym planie przez zastosowanie ryzalitu, portyku itp.Obecnie rolę dawniej pełnioną przez spichrze przejęły silosy.Renesans lubelski tworzą obiekty murowane z początku XVII wieku, nie tylko kościoły, ale również inne budowle, jak spichlerze.

Spichlerz Feuersteina (Krzysztofa Przybyły) przy ul. Puławskiej. 40 zbudowano przy trakcie pomiędzy śródmieściem a portem. Miał 2 komory, a od frontu dobudowano jednopiętrową loggię z podcieniami. Arkady na pięterku zostały zamurowane – wstawiono tam okienka, przystosowując zapewne w ten sposób pomieszczenie na potrzeby kantoru. Pochodzi z końca XVI w., ale sto lat później został przebudowany – dobudowano w nim drugie piętro, zniekształcając tym bryłę budynku, a także umieszczono bogato dekorowany późnorenesansowy szczyt wyodrębniony z korpusu gzymsem. Następna przebudowa miała miejsce w 1838 r. i wiązała się z przystosowaniem budynku na potrzeby garbarni. Dokonał jej kolejny właściciel spichlerza – Mejer Wulf Feuerstein – stąd jego obecna nazwa. Wojna oszczędziła spichlerz, ale wymagał on generalnego remontu. Do prac przystąpiono w 1948 r. Architekt Karol Siciński obniżył budynek o jedno piętro, przywracając mu pierwotną bryłę. Kolejny remont miał miejsce w 1984 r. wykonany przez nowego właściciela – Muzeum Nadwiślańskie.  Dziesięć lat później (1993-1994) zrekonstruowano dekorację budynku. Początkowo planowano tu umieszczenie nowych ekspozycji stojącego obok Muzeum Przyrodniczego. Jednak z tego pomysłu zrezygnowano i spichlerz dotąd stoi pusty. Muzeum Nadwiślańskie planuje tu jednak uruchomienie manufaktury gobelinów artystycznych w oparciu o jedną z najbardziej znanych w Polsce tkalni, której część zostałaby przeniesiona do Kazimierza z warszawskich Łazienek. Jaka będzie przyszłość spichlerza Feuersteina, okaże się za 3 – 4 lata

Co do kesza:

Weź coś do pisania. Kesz w płocie z białego kamienia.

Powodzenia