Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 21 m n.p.m.
Województwo:
Polska > zachodniopomorskie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Mała
Status:
Gotowa do szukania
Data ukrycia: 04-03-2014
Data utworzenia: 04-03-2014
Data opublikowania: 04-03-2014
Ostatnio zmodyfikowano: 26-07-2014 
96x znaleziona 
1x nieznaleziona 
0 komentarze 
1 obserwatorów 
32 odwiedzających 
80 x oceniona 
Oceniona jako: znakomita
2 x rekomendowana
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki
Opis
PL
Tor wodny Szczecin-Świnoujście (do 1945 niem. Kaiserfarht) – stanowi sztuczną drogę wodną. Prowadzi od pławy podejściowej na kotwicowisku w Zatoce Pomorskiej przez Świnę w Świnoujściu, Kanał Mieliński, Kanał Piastowski, Zalew Szczeciński, Roztokę Odrzańską, Domiążę w Policach, Odrę Zachodnią do portu morskiego w Szczecinie.
Początki toru sięgają końca XVII wieku. Właściwe prace rozpoczęły się dopiero ok. 1875 roku i prowadzone były w kilkunastu etapach. Najpierw powstał Kanał Piastowski – przekop o długości ok. 2,5 Mm przez południowo-wschodnią część wyspy Uznam omijając w ten sposób mielizny górnej, tzw. Starej Świny. Prace zakończono w 1880, a do 1895 głębokość toru osiągnęła ok. 6 m. W 1889 podjęto decyzję o pogłębieniu toru do 8 m również na Zalewie Szczecińskim. Na Roztoce Odrzańskiej musiano usunąć 2 kamieniste rafy, z których usypano wyspę Chełminek. Prace ukończono w 1900 roku.
Do 1911 roku zrealizowano projekt Kanału Mielińskiego w Świnoujściu. Urobek z budowy i pogłębiania toru wyrzucano na przyległe pola, w miejscowościach nad Zalewem, w ten sposób wyrefulowywano biały piasek i powstały plaże. W roku 1928 oddano odcinek przez Roztokę Odrzańską, głębokość toru osiągnęła ok. 8,5 m. Po 1931 oddano do użytku cztery bramy torowe na Zalewie, latarnie staw i pław zasilano płynnym gazem. Bramy wytyczyły dokładnie drogę toru dla żeglugi. W 1935 głębokość toru osiągnęła ok. 9,5 m
OPIS SKRZYNKI
Nie pasuje do otoczenia. Nie kopać
Obrazki/zdjęcia
Wpisy do logu:
96x
1x
0x
