Bytovia Bytów – polski klub piłkarski z siedzibą w Bytowie założony w 1946 roku.

Początki klubu : 

 Jednym z pierwszych przejawów powrotu do normalności w zniszczonym wojną Bytowie w 1945 r. był sport. Za sprawą lekarza weterynarii Jerzego Sella powstał pierwszy klub sportowym na Ziemi Bytowskiej. Bytovia nie mogłaby powstać bez wsparcia ówczesnego prezesa klubu, dyrektora Narodowego Banku Polskiego pana Borczewskiego. Pierwszym finansowym wsparciem wykazali się Mikołaj Dziemidowicz, Tadeusz Szczepański i Antoni Paszkowski (właściciel kawiarni). Znaczny wkład w uruchomienie bytowskiego futbolu miała milicja. Minęło kilka miesięcy zanim udało się rozegrać pierwszy oficjalny mecz. W maju 1946 r. bytowiacy wybrali się do Kościerzyny na mecz z miejscową Kaszubią. Piłkarze pojechali zdezelowaną ciężarówką kierowaną przez Jana Sałdana, który przed wojną kopał piłkę w Lwowie – kolebce polskiego futbolu. Niestety, mecz zakończył się sromotną porażką 2:18. Jedną z bramek dla pokonanych zdobył znakomity technik Bolesław Hadler, który jako jedyny z bytowiaków grał w piłkarskim obuwiu. Bytovia nie dała Kaszubii za wygraną organizując rewanż w Bytowie. Komendant milicji i księgowy spółdzielni spożywców, Tadeusz Szczepański sprezentował pierwszy komplet strojów. Kadrę Bytovii wzmocniono dwoma zawodnikami przebywającymi służbowo w Bytowie. Mecz Bytovii z Kaszubią był w mieście wielkim wydarzeniem. Rewanż się udał. Bytovia wygrała 3:1. Oprócz wspomnianych wcześniej pruszkowian w zespole Bytovii wystąpili: B. Hadler, J. Sałdan, Walery Giryn, Leszek Soroczyński, Edward Lewandowski, Tadeusz Diug, Kazimierz Wszołek, Józef Górka oraz Gucio (nazwiska nie udało się określić).

 W latach 40. były drewniane bramki ze stalowymi siatkami. Grano w butach codziennego użytku. Piłki były wykonane z grubej dętki i pakowane w sznurowaną skórę. Ci co mieli mniej szczęścia wypychali piłki szmatami. Pod koniec lat 40. Bytovia posiadała 5 piłek, a dodatkowo tylko 5 było w posiadaniu prywatnych osób. Niedobór sprzętu nie był przeszkodą dla chcących uprawiać sport grupy zapaleńców. Ówczesny futbol różnił się nie tylko wizualnie ale również stylem gry. Nie był tak wyrafinowany jak obecnie. Pomijano środkową strefę boiska. Taktyka była prosta. Długie podania w pobliże pola karnego przeciwnika miały otworzyć drogę do bramki. W efekcie notowano niespotykaną dzisiaj liczbę goli.

Ligowe rozgrywki Bytovia zainaugurowała w 1947 r. w Klasie B. Rywalami bytowskiego zespołu byli: RKS Elektryczność Słupsk, Czarni Słupsk, KS Zryw Słupsk, Sława Sławno, MKS Sławno, Biały Orzeł Miastko i Korab Ustka. Rok później w zmniejszonej Klasie B, Bytovia rywalizowała z Regą Trzebiatów, KS Połczyn Zdrój i KS Ustka. W 1948 r. z inicjatywy Stanisława Jelonka i Jana Piotrowicza powołano do życia Harcerski Klub Sportowy (HKS Bytów). Klub ten skupiał młodych piłkarzy. Pierwsze boiskowe przetarcie bytowska młodzież miała ze starszymi kolegami z Bytovii. Mecz zakończył się remisem 2:2. Twardy pojedynek zakończył się dyskusyjnym rzutem karnym dla HKS-u, którego podyktował sędziujący Benedykt Sreberski. Rok później HKS wszedł w struktury Bytovii pełniąc funkcję zespołu młodzieżowego.

 Pod koniec lat 40. bytowiacy grali pod szyldem ZS Gwardii. W 1950 r. w walce o wejście do Klasy Wojewódzkiej, Gwardia Bytów pokonała Budowlanych Człuchów 2:1. Bytowiacy często rozgrywali towarzyskie mecze w Kościerzynie. W jednym z nich Spójnia Kościerzyna ponałą bytowską Gwardię 7:4. W drugim meczu w bytowskiej drużynie grali m.in.: J. Sałdan, W. Giryn, K. Wszołek, B. Sreberski, Marian Sromicki, Jan Osiński, Jan Lesman, Zygmunt Orkisz, Jan Olejko, Ratajczak i Józef Szwiec.

 W sezonie 2010/2011 Bytovia grała w III lidze, grupie pomorskiej uzyskując awans do II ligi Zachodniej. Awans do wyższej ligi wiązał się z koniecznością przebudowy stadionu . Miał być on modernizowany za ogromną sumę 30 mln zł, jednak ostatecznie koncepcja z 2011 roku nie została zrealizowana. Nie oznacza to jednak, że Stadion MOSiR w Bytowie się nie zmienia. W 2012 roku powstały nowe trybuny wzdłuż boiska, z których ta główna otrzymała jednocześnie zadaszenie. Obiekt mieści 1,5 tys. widzów. W tym roku ma powstać również bieżnia wokół stadionu.

OPIS SKRZYNKI: Kesz to spore mikro schowane niemagnetycznie na kordach. W środku zmieściły się certyfikaty dla trzech pierwszych znalazców oraz kilka dla pozostałych poszukiwaczy. Kesz dostępny całodobowo.  Ukryty w bliskiej okolicy boiska treningowego.