Teatr Stary jest jednym z najstarszych budynków teatralnych w Polsce. Został wybudowany w 1822 roku przez Łukasza Rodakiewicza. Przez wiele lat w budynku mieściło się kino. Odbywały się też pokazy walk zapaśniczych. W latach 80 XX wieku przestał być użytkowany i stopniowo ulegał zniszczeniu.  Budynek usytuowany na rogu ulic Jezuickiej i Dominikańskiej. Fasadą zwrócony jest do ulicy Jezuickiej. Od reszty zabudowy oddziela go przejście zamknięte z zadaszoną bramką i półkolistym otworem przejazdowym. Budynek teatralny, znany początkowo jako Teatr Zimowy, wystawiony został w latach 1821-1823, prawdopodobnie według projektu właściciela nieruchomości Łukasza Rodakiewicza. Po jego śmierci przeszedł na własność córki - Julii z Rodakiewiczów Makowskiej. Spłonął podczas pożaru w 1832 roku. W 1845 roku został wystawiony na licytację i zakupiony przez ks. Pawła Biernackiego. Odremontowany w latach 1853 i 1884, jednak po otwarciu teatru przy ulicy Narutowicza, powoli zaczął popadać w zaniedbanie, przechodząc ponownie w ręce Makowskich. W 1899 r. odbył się tu pierwszy w Lublinie pokaz kinematografu, a od 1908 roku dzięki Romualdowi Makowskiemu działalność rozpoczęło kino – „Théâtre Optique Parisien”, które działało do 1929 roku. W latach trzydziestych aż do wybuchu II wojny światowej kino prowadzone było przez syna Romualda Makowskiego i działało pod wieloma nazwami: "Rialto „Wiedza”, "Panteon" i „Adria”. W okresie międzywojennym w budynku działały zarówno kino jak i teatr („Teatr Panteon”, „Teatr Powszechny”). Ponadto w teatrze wystawiały grupy żydowskie. W roku 1939 spadły na niego dwie bomby częściowo niszcząc budynek. W 1944 roku Niemcy uciekając z Lublina przez armią radziecką grabili m.in. kina lubelskie, lecz Makowski zabarykadował się w swoim kinie uniemożliwiając kradzież aparatury projekcyjnej. Po wojnie, aż do lat osiemdziesiątych w budynku funkcjonowało kino „Staromiejskie". Od 1981 r. obiekt nie był użytkowany. W 1993 roku w zrujnowanym gmachu wybuchł pożar.  Obiekt zalicza się do najstarszych budynków teatralnych w Polsce. W teatrze przy ul. Jezuickiej debiutował Ludwik Solski. W 1866 r. wystąpił słynny tragik murzyński Ira Aldrige. Występowali tu też znani aktorzy żydowscy: m.in. Rachela i Ida Kamińskie, Zygmund Turkow, Symche Natan, Aleksander Granach. W połowie miesiąca lutego  2012 r. został oddany do użytku.

 Stare Miesto w Lublinie jest   miejscem akcji Jakuba Wedrowycza, o której pisze Pan Andrzej Pilipuk w opowiadaniu "Cyrograf".

Co do kesza:

 Z powodu   "znęcaniem"się nad skrzyneczką, zostałą ona przeniesiona na inne kordy

Powodzenia.

Odwiedzając tą skrzynkę możesz zdobyć odznakę  Śladami Jakuba Wędrowycza.

Regulamin odznaki na stronie: http://www.msw-pttk.org.pl/odznaki/reg_odznak/reg_oksjw.html