Miejsce

Rozwój przemysłu górniczego wymuszał powstawanie w sąsiedztwie zakładów pracy osiedli lub koloni patronackich dla przybywających tu do pracy pracowników wraz z ich rodzinami. Jedno z takich niezwykle dobrze zaplanowanych na wzorach angielskich osiedli powstało w połowie XX w. na zlecenie wpływowego wówczas polityka, właściciela koncernu górniczego hrabiego Franza Xaverego von Ballestrema (1834-1910). Hrabia wywodził się z sarmackiej rodziny szlacheckiej Casa di Savoia.

Budowę osiedla rozpoczęto w 1906 r. Pierwsze domy mieszkalne pojawiły się w roku 1908. W roku 1915 znajdowało się 48 domów mieszkalnych. Przeciętny koszt budowy jednego budynku wynosił 4000-4500 marek. Generalnym projektantem założenia na planie owalu o nieregularnym układzie ulic był architekt Hans von Poellnitz. Wywarł on na architekturze powstałych budynków stów niepowtarzalny styl, widoczny w zróżnicowanych formach zakończenia szczytów dachów oraz zdobieniach elewacji. Osiedle zostało wybudowane dla robotników kopalni węgla kamiennego w Rokitnicy. Zaplanowano, że na jego terenie będzie mogło mieszkać 500 rodzin w dwóch typach wolnostojących domów – głównie czterorodzinnych oraz ośmiorodzinnych na obrzeżach koloni.

Osiedle powstało w trzech etapach. Ostatni etap rozbudowy osiedla przeprowadzono w latach 1930-1932 budując w zachodniej części nowoczesne, jak na owe czasy, cztery budynki o konstrukcji stalowej(!). Oprócz „stalowych domów” kolonia wyróżniała się posiadaniem na jej terenie ścieżki rowerowej, którą mieszkańcy mogli dojechać z domu wprost do kopalni. Przed 1915 r. kolonia Ballestrema była uważana za najnowocześniejsze osiedle patronackie w Europie. Oprócz domów mieszkalnych na osiedlu wybudowano szkołę dla dziewcząt, przedszkole, dom lekarza, aptekę, pralnie, łaźnie i gospodę. Warto także wspomnieć, ze całe osiedle było skanalizowane, a ścieki odprowadzane do lokalnej oczyszczalni biologicznej.

Tak powstało w I połowie XX w. samowystarczalne, dobrze ulokowane i skomunikowane z całym zapleczem socjalnym „małe miasto z zielonymi ogrodami”.

Tekst zaczerpnięto z broszury „Rokitnica. Spacerkiem po najładniejszej dzielnicy Zabrza.”

Skrytka

Do zlokalizowania skrytki prowadzą 3 etapy. Na początek udaj się na współrzędne podane w opisie. Z tablicy informacyjnej odczytaj następujące informacje:

A – ilość liter w imieniu budowniczego osiedla

B – ilość liter w nazwie kopalni Rokitnica

C – ilość liter w materiale, z którego wykonanych jest klika domów na osiedlu

(suma kontrolna dla tego etapu wynosi 20)

Współrzędne miejsca, potrzebnego do drugiego etapu:

N 50° 22,00X’     gdzie X = ( B  -  A ) / 2

E  18° 47,Y’          gdzie Y = 1000 -  5 * ( A + B + C ) – B + 2 * C

W pobliżu otrzymanych współrzędnych znajdziesz instytucję edukacyjną. Wytęż wzrok i znajdź jej numer, potrzebny on będzie do obliczenia współrzędnych finału.

Współrzędne finału:

N 50° 22,( 20 + 2 * Nr + 7 )’

E  18° 47,( 800- 2 * Nr – 11 )’