Straż pożarna, dawniej straż ogniowa – zorganizowana formacja zajmująca się prewencją i walką z pożarami oraz pozostałymi zagrożeniami (innymi niż przestępczość) dla zdrowia i życia ludzkiego, dobytku oraz środowiska naturalnego. Do zadań straży pożarnej należy także usuwanie skutkówklęsk żywiołowych i katastrof. Pierwotnie strażą pożarną (ogniową) nazywano oddział specjalizujący się głównie w walce z pożarami. Wraz z rozwojem tej formacji następowało rozszerzenie jej obowiązków o zmaganie się z innymi klęskami żywiołowymi. Najstarszym ze znanych oddziałów wyspecjalizowanych w gaszeniu pożarów byli rzymscy Vigiles zorganizowani w 6 r. n.e. przez cesarza Oktawiana Augusta. Andrzej Frycz Modrzewski pierwszy opracował zasady nowożytnego pożarnictwa. Pierwszą zawodową straż pożarną w Polsce powołał 5 lutego 1752 w Ostrowie Wielkopolskim marszałek koronny Franciszek Bieliński. W 1805 roku istniała w Wolborzu grupa pożarowa.

Zagadnieniem popularyzacji wiedzy o historii i rozwoju straży pożarnych zajmują się muzea pożarnictwa:

• Małopolskie Muzeum Pożarnictwa w Alwerni
  • Muzeum Pożarnictwa w Warszawie
  • Centralne Muzeum Pożarnictwa w Mysłowicach
  • Wielkopolskie Muzeum Pożarnictwa w Rakoniewicach
  • Muzeum Pożarnictwa w Kotuniu
  • Warmińsko-Mazurskie Muzeum Pożarnictwa w Lidzbarku

Patronem straży pożarnej jest św. Florian, a więc w jego dniu 4 maja obchodzony jest w Polsce Dzień strażaka. Od 1999 jest to również Międzynarodowy Dzień Strażaka.  

W 1947 roku Ochotnicza Straż Pożarna została przekształcona w Pogotowie Zawodowe Straży Pożarnej w sile 18 osób. Było wyposażone w samochód GM-8 Bedford.  Samochody Bedford były pierwszymi zunifikowanymi pojazdami pożarniczymi, które otrzymała po wojnie polska straż pożarna. Pierwsze cztery sztuki tego pojazdu zmontowano jeszcze w 1948 roku w zakładach lotniczych PZL w Mielcu. 
Rok 1950 to data powstania Miejskiej Komendy Straży Pożarnej, działającej w strukturach Prezydium Miejskiej Rady Narodowej do 1975 roku. 
Komenda Rejonowa Straży Pożarnej została utworzona wraz z reformą administracyjną kraju. Teren działania komendy poszerzył się o dotychczas odrębne jednostki administracyjne: Ząbkowice, Strzemieszyce i Sławków, które zostały włączone w skład Dąbrowy Górniczej. 
Jako operacyjne wzmocnienie działań Zawodowej Straży Pożarnej przejęto z dawnego Powiatu Będzińskiego jednostki Ochotniczych Straży Pożarnej w Błędowie , Kuźniczce Nowej, Łazach Błędowskich, Łośniu, Okradzionowie, Tucznawie i Strzemieszycach. Jednostka Zawodowej Straży Pożarnej zaliczała się do II kategorii, tworzyło ją wówczas 65 strażaków, dysponujących 3 samochodami gaśniczymi. 
W latach 1979-1982 w Dąbrowie Górniczej istniał okręg, któremu pod względem operacyjnym podlegały Zawodowe i Ochotnicze Straże Pożarne z terenów: Dąbrowy Górniczej, Będzina, Sosnowca, Olkusza, Zawiercia, Janowa i Chrzanowa. 
1 lipca 1992 roku została utworzona Komenda Miejska Państwowej Straży Pożarnej II kategorii wraz z podległą Jednostką Ratowniczo - Gaśniczą kategorii B. Ich obszar działania to dwa miasta: Dąbrowa Górnicza i Sławków ( o łącznej powierzchni 224 km2, liczbie mieszkańców 145 tys. I gęstości zaludnienia 647 osób/km2 ) 
Siedziby Straży Pożarnej w Dąbrowie Górniczej mieściły się wcześniej przy ul. 3-go Maja oraz przy ul. Laski

żródło: Wikipedia

Proszę o wyrozumiałość, to moja 1 skrzyneczka!

 Tradycyjnie dla pierwszych 3 znalazców certyfikaty plus małe fanty na wymiane.