"CMENTARZ WOJENNY PRAWEM CHRONIONY SPOCZYWA TU: 14 ŻOŁNIERZY ARMII NIEMIECKIEJ ZE 133 PUŁKU PIECHOTY LANDWERY I 3 ARMII ROSYJSKIEJ. U SCHYŁKU II WOJNY SWIATOWEJ POCHOWANO TU KILKUNASTU ŻOŁNIERZY WERHMACHTU”
SOZ MARIAN SOSNOWSKI
Powyższy tekst znajduje się na tablicy umieszczonej przed wejściem na cmentarz wojenny z okresu 1914-18 roku. Na początku należy przedstawić historyczne wydarzenia, które przyczyniły się do umiejscowienia cmentarza. Położony jest on przy dawnym trakcie pocztowym z Chęcin do Włoszczowy, miejsce to powszechnie nazywane jest przez nas ,,Pod Figurą”. Nazwa ta nie wzięła się z przypadku, ponieważ jeszcze w latach 30-tych XX wieku znajdowała się tam św. Figurka. Niestety niewiadomo w jaki sposób została ona zlikwidowana , ale w jej miejsce prawdopodobnie właściciele majątku Ludynia ufundowali metalowy krzyż na murowanym postumencie, który stoi do dnia dzisiejszego. W Ludyni podczas Powstania Styczniowego 1863 roku wg. dokładnego opisu archiwalnego miały miejsce dwie potyczki, w których zginęło dwóch powstańców. Jednym z nich był Wachmistrz Kamiński- historia ta zasługuje na szerszy opis, należy tylko wspomnieć że Bohater został pochowany pod lasem a na jego cześć postawiono figurkę pod lasem, stąd nazwa tego miejsca. Geneza pochówku frontowych żołnierzy armii niemieckiej i rosyjskiej prawdopodobnie była następująca: w 1917 roku podczas na wzgórzach od Krasocina aż do Gruszczyna miała miejsce krwawa bitwa Armii Hindenburga z 9 Armia Rosyjską co dokładnie przedstawia fragment ówczesnej mapy sztabowej:
Wg. Źródeł bitwa ta trwała 3 dni, liczne oddziały zostały rozproszone a niedobitki pouciekali do okolicznych wsi, prawdopodobnie do Ludyni dotarł zdziesiątkowany oddział niemiecki i śmiertelnie rannych pochowali na istniejących mogiłach powstańców z 1863 roku. To samo zapewne spotkało żołnierzy armii rosyjskiej. Nieznana jest przyczyna pochowania jedynego Polaka o imieniu Ignacy Kałuża. Pod koniec II Wojny Światowej pochowano tutaj kilkunastu żołnierzy Werhmachtu, którzy zginęli podczas ofensywy radzieckiej w styczniu 1945 roku. W latach 70-tych XX wieku cmentarz został ogrodzony murem z cegły silikatowej. na początku 2000 roku Marian Sosnowski począł starania w Urzędzie gminy o dofinansowanie odnowienia cmentarza wraz z jego otoczeniem i dzięki jego uporowi oraz wielkiej pomocy Jana Konstantego w 2006 roku dokończono prace . Dlatego aby uwieńczyć starania i spełnić ciche życzenie Mariana Sosnowskiego zorganizowano 22 lipca 2007 roku uroczystość poświęcenia cmentarza. Organizatorzy uroczystości nie zapomnieli umieścić przy wejściu na cmentarz pamiątkowej tablicy przedstawiającej zdjęcia odnowionych grobów leśnych mogił poległych żołnierzy niemieckich podczas II Wojny Światowej z krótkimi opisami tych zdarzeń oraz mapy przestawiających miejsca pochówku.
Źródło: http://ludynia.mrit.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=83&Itemid=36
Kesz znajduje się w odległosci kilku metrów od ogrodzenia cmentarza.