Początki pałacu sięgają XVII w. Wtedy należał on do rodziny von Nostitz, właścicieli tutejszego folwarku. Na początku XIX w. wieś kupił hrabia von Röder, który dokonał restauracji pałacu. W kolejnych latach majątek zmieniał właścicieli. Pod koniec XIX w. gospodarzem był książę niderlandzki Fryderyk, od którego dobra zakupił Walter von Wietersheim. Zmiana miała miejsce w 1883 r. Wietersheim rozpoczął w niwnickim majątku hodowlę owiec i baranów oraz szwajcarskiego i wschodniofryzyjskiego bydła rogatego. Rozpoczął także wydobycie i przeróbkę gipsu. W tym celu wzniósł młyn, kruszarnię, palarnię i istniejącą i funkcjonującą do dzisiejszego dnia fabrykę płyt gipsowych. Na początku XX w., pod kierunkiem architekta Engelhardta Gensel z Bolesławca, przeprowadzono kolejną restaurację pałacu. Nowa rezydencja nadal była założona na planie kwadratu i posiadała wewnętrzny dziedziniec, ale zyskała nowe wejścia w elewacji frontowej i od strony parku. Elewacje boczne wyposażono w balkony, a szereg wnętrz w sklepienia kolebkowe. W 1937 r. majątek był własnością Alfreda von Wietersheim, który utrzymał produkcje gipsu, jednak porzucił hodowle owiec, stawiając na trzodę chlewną. W rękach tej rodziny majątek pozostał do końca II wojny światowej. Trzeba dodać, że w lutym 1945 r. ówczesny właściciel pałacu z rodziny von Wietersheim stanął na czele powołanego w Lwówku Śląskim Volksturmu. Działania wojenne szczęśliwie ominęły pałac, dlatego zachował się on bez większych zmian. Ostatnia adaptacja powojenna była spowodowana przystosowaniem budynku na cele szkoły podstawowej, która mieści się w pałacu do dnia dzisiejszego.
O skrzynce : nie zapomnij o wspórzędnych potrzebnych do podjęcia bonusu.