HISTORIA
Był rok 1624, gdy do Elbląga dotarła zaraza. Radni w obawie przed rozprzestrzenianiem się choroby nakazali z dala od miasta (w okolicach dzisiejszej ul. Nowodworskiej i ul. Płk. Dąbka) postawić drewniane budy dla zakażonych. Miejsc jednak brakowało i na kolejny szpital za pieniądze fundacji Pestbude (Dom Zarazy) zakupiono gospodę „Die hohe Zinne” (Wysokiej Blanki) - na terenie byłego bastionu o tej samej nazwie. Gdy zaraza ustąpiła, urządzono tu szpital dla ubogich, ale gdy epidemie wracały – szpital znów przyjmował zakażonych (tak było w latach 1629, 1653, 1656 i 1709). W 1819 roku pamiętający wojny szwedzkie budynek szpitala był już tak wysłużony, że nie nadawał się do użytku. Wyburzono go i w kilka miesięcy postawiono nowy. Szpital istniał do roku 1945. Gdy 5 lat później powstawała ulica 12 Lutego, poprowadzono ją przez stary cmentarz i przyszpitalny park. Ulicę zabudowano budynkami mieszkalnymi, a jedyną pamiątką po fundacji "Pestbude" jest piękny stary platan, przy samej jezdni ulicy 12 Lutego.
Szpital Pestbude stał w miejscu budynku mieszkalnego przy ul. Słonecznej obok kwiaciarni "Azalia".
http://www.tv.elblag.pl/0,4379-19_wrzesnia__1819_-_szpital_przy_slonecznej.html