PREZENTUJE

"KUBUŚ"

     I w końcu udało się ukończyć ten nieszczęsny Projekt... Prace nad nim trwały około półtora roku;)... Na szczęście z pomocą, chęciami, determinacją i świeżymi pomysłami przybył jak zawsze yoshio. Z jego pomocą udało doprowadzić się wszystko do końca. I dzięki temu Waszym oczom ukazał się kolejny kesz od Duetu M&Y!

     Dla mnie jako miłośnika wszelkiej ciężkiej prozy,
a szczególnie dzieł spod pióra Jack Ketchama, Edwarda Lee czy Patricka Senecala ten Projekt ma być pewnego rodzaju hołdu dla mistrzów tego gatunku. Twórców ostrych jak brzytwa tekstów, brutalnych, brudnych, a jednocześnie tak prawdziwych, fascynująco dosadnych i z niesamowitym suspensem. Ba! Jeżeli myślicie, że mistrzem suspensu był Alfred Hitchcock to sięgnijcie po którąkolwiek pozycję wyżej wymienionego przeze mnie Autora by zobaczyć czym jest prawdziwa moc… I w takim właśnie klimacie starałem się utrzymać cały Projekt. Nie mogłem być aż tak bezpośredni w swoim przekazie bowiem starałem się nikogo specjalnie nie urazić dlatego musiałem balansować na granicy dobrego smaku i pewnych przyjętych norm. Mam nadzieję, że ich nie przekroczyłem…

     Kilka słów o skrzynce:

     Kesz nie jest dla każdego. Tak jak wspominałem na początku jest bardzo dosadny, brudny i bardzo brutalny i mroczny.

     Skrzynka Multi z delikatnymi quizowymi dodatkami.

     Współrzędne wskazują na miejsce wskazane przez Kubusia
w przyniesionym liście.

     Co jeszcze? Najważniejsze, a właściwe kluczowe w cyklu "Kubuś" jest to by szukać skrzynek nocą. A przynajmniej
w ciemnościach. Kesz jest typowo nocnym projektem i w dzień nie ma czego tam szukać.

     No i słuchajcie Kubusia. Każdego słowa. On nie chce być złapany ale dobrze radzi…

     Policja odnalazła kolejne drobne ciałko.

     Byli bezsilni. On zawsze był ten krok przed Nimi. Wszystko przewidywał. Mimo, że cele nie były przypadkowe i mimo, że wszelkie środki ostrożności były zachowywane, a przynajmniej taką mieli nadzieję to On wciąż był lepszy.

     Podobnie było tego dnia...

     Był nieuchwytny. Jak Zodiak. Także kierował się systemem ale Jego zabójstwa były dużo bardziej brutalne.
      I ofiary były niezwykle niewinne... Chyba nie istnieją na Świecie bardziej niewinne istotny niż... dzieci.

     A przy każdej z ofiar zostawiał tylko króciutki liścik (dołączone do akt sprawy). Niestety. Żadnych odcisków palców. Zadbał o każdy szczegół.

     Na podstawie tych krótkich notatek psycholog policyjny stwierdził, że kiedy zabójca był dzieckiem już wtedy miał mnóstwo problemów z otoczeniem. Właściwie nie miał dzieciństwa. I mogło to ukierunkować jego tok myślenia iż każde dziecko musi przeżywać taką męczarnie. Każde musi cierpieć tak jak cierpiał On...
      W Jego odczuciu on im pomagał.

     Koncepcji na to gdzie mieszka, przebywa czy się ukrywa było tysiące. Niektóre mówiły, że ukrywa się w kanałach, a ktoś twierdził,  że charytatywnie udziela się pomagając dzieciom w szpitalach by być blisko Nich, niektórzy uważali że ukrywa się w starych budynkach PKP, a kilka osób sądziło że w okolicach komendy policji, tak aby kompletnie zmylić trop... Ale jedno było pewne. Były to okolice Młynku. I oczekiwał kolejnej ofiary. I pewne było, że przedstawia się jako Kubuś - Szalony Clown.

     Dni mijały.

     Nadeszła deszczowa sobota...

     Policja wciąż szukała jakiegokolwiek śladu. Czegokolwiek co tylko mogłoby dać jakąś wskazówkę, znak.

     I zdarzyła się rzecz której nikt się nie spodziewał...

     Policjant siedzący na dyżurce i czytając książkę
o seryjnych mordercach podniósł wzrok. Przez drzwi przeszedł osobnik i usiadł w poczekalni. Bez słowa. Po prostu siedział. Dopiero po chwili posterunkowy dostrzegł, że z dłoni i ust kapała mu krew...

     Policjant wstał i wybiegł z portierni. Podbiegł do człowieka by udzielić mu jakiejkolwiek pomocy. Na cały głos krzyczał wzywając kolegów by wezwali Pogotowie. Kątem oka dostrzegł, że palce człowieka są obcięte. Zauważył również brak języka. Stąd ślady krwi na ustach.

     Człowiek milczał. Na jego twarzy nie widniał grymas bólu.

     Ku zdziwieniu policjanta bez trudu wstał, sięgnął do kieszeni i wręczył komisarzowi list i małą, czerwoną, miękką kuleczkę. Kuleczkę przypominającą... nos clowna.

     Policjant przeczytał list, po czym na holu komisariatu usłyszeć można było tylko krzyk:

NA ZIEMIĘ!!! RĘCE I NOGI SZEROKO!!! NAWET NIE DRGNIJ!!!

CHŁOPAKI!!! MAMY GO!!!

(treść listu przyniesiona przez Podejrzanego).