Dodatkowe atrybuty skrzynki

[H]20

Mylofska wąskotorówka

Kolej wąskotorowa – kolej o prześwicie mniejszym niż określany jako normalny, czyli 1435 mm. Kolej wąskotorowa cechuje się mniejszą zdolnością przewozową od kolei normalnotorowej, jednak można na niej stosować większe pochylenia i łuki o mniejszym promieniu, dzięki czemu jest nawet kilkakrotnie tańsza w budowie. Koleje wąskotorowe, początkowo niemal wyłącznie konne, rozpowszechniły się w przemyśle wydobywczym, hutnictwie, leśnictwie. Od połowy XIX wieku zaznacza się zróżnicowanie funkcji kolei wąskotorowych w zależności od prześwitu.

Tory kolejki między Rytelskim tartakiem a Mylofem miały ponad 3km długości. W znacznej długości były  rozprowadzone obok drogi. Końcówka była poprowadzona przez las. Wożono nią drewno spławiane Brdą do tartaku. Potem wyciągały je konie, ładowano je na wagony, które w latach wojennych również ciągnęły konie. Później nastąpiła mechanizacja i konie zastąpiono spalinową lokomotywą. Do dziś obok zapory widać jeszcze resztki metalowych szyn zalanych w asfalcie.  Niestety w latach 90 nastąpiła rozbiórka kolejki. Teraz zostało już mało "śladów" po tym wspaniałym środku transportu. Kto wie może gdyby kolejka ostała się do dzisiaj była by wspaniałą atrakcją turystyczną. Szkoda...

Niezbędne informacje:

Aby odnaleźć skrzynkę musisz przeczytać pewną historię:

Pan Henio pracował w firmie remontowo-rozbiórkowej. W latach 90 wraz ze swoja ekipą został przydzielony do zadania w okolicach Mylofu(czyli niedaleko miejsca zamieszkania pana H.). Prace polegały na rozmontowaniu nieczynnej lini wąskotorowej między tartakiem a Zaporą. Roboty trwały a pan Henio dzielnie dojeżdżał do pracy każdego ranka własnym rowerem. W kierownictwie ekipy na tartaku znajdował się cały sprzęt potrzebny robotnikom. Każdy miał swoją skrzynkę narzędziową. Nie posiadały żadnej blokady przed otwarciem. Jako, że pan Henio często przechowywał w skrzynce "sok z gumijagód" dorobił sobie zamknięcie na śrubkę(kluczyk 10). Ostatniego dnia pana Henia spotkał pech. Pękła mu dętka w rowerze. Pech nie opuszczał pana H. przez cały dzień. Najpierw zgięły mu się elektrody spawalnicze a później pękła mu tarcz szlifierska. Załamany pan Henio musiał użyć cudownego soku "Buni", dzięki któremu zaraz odzyskał siły. Natychmiast popędził zygzakiem na dopingu do domu(oczywiście bez roweru i skrzynki). Na drugi dzień wrócił po środek transportu, który znalazł. Jednak pojemnik na narzędzia przepadł  jak kamień w szynę.... Pan Henio mówił, że ostatni raz widział go gdy siedział na podkładzie kolejowym. Dostrzegał jej kontury na wzniesieniu...

Przez te lata skrzynka mogła zostać przysypana przez nawiewany piach, spadały na nią liście, igły itp. Możesz pomóc sobie kłujką.

Drogi Geocacherze! Aby wpisać się do logbooka(tylko NICK!) musisz posiadać farbę do metalu i miały pędzelek. Pan Henio stanowczo nie akceptuje w swojej skrzynce wpisów ołówkiem, długopisem, pisakiem czy naklejką. 

Skrzynka bez fantowa. 

Pamiętaj aby dobrze przeanalizować całą historię pana Henia!

Zbieżność imion i wydarzeń przypadkowa!