Niegdyś wypielęgnowane - dziś zarośnięte i zdewastowane - Cmentarze Żołnierzy Radzieckich...jedni powiedzą skośnookich dzikusów, inni okupantów a ja powiem : zwyczajnych ludzi, którzy nie pchali się tu z własnej woli... dostali rozkaz - jak żołnierze. Dziś za pieniądze zza zachodniej granicy tworzymy cmentarze żołnierzy niemieckich i szczycimy się tym , że jesteśmy częścią Europy, a zapominamy o setkach tysięcy kompletnych szkieletów spoczywających w naszej ziemi...
 - nie chcemy gloryfikować Armi Czerwonej... chcemy tylko aby dusze prostych zwyczajnych ludzi mogły spoczywać w pokoju...a bezmyślni idioci dewastujący te miejsca zastanowili się choć przez chwilę , że pod nagrobkime , który rozbiją spoczywa nie żaden komuch nazista czy morderca, tylko zwykły człowiek, który chciał wrócić do domu. Do matki, żony, swoich dziciaków czy przyjaciół....

Cmentarz, na którym spoczywa 706 żołnierzy radzieckich, jest usytuowany przy os. Leśnym. Mimo że znajduje się zaraz za domkami jednorodzinnymi nie rzuca się w oczy. Pochowani na nim żołnierze polegli podczas zdobywania Lęborka i Ziemi Lęborskiej, głównie w dniach 9-10 marca 1945 r. Walczyli oni w szeregach 19 Armii, 3 Gwardyjskiego Korpusu Pancernego, 18 Brygady Pancernej i 102 Dywizji Piechoty wchodzącej w skład 40 Gwardyjskiego Korpusu Armijnego wchodzących w skład II Frontu Białoruskiego.
Na cmentarzu znajduje się 38 mogił zbiorowych. Część nazwisk umieszczono na marmurowych tablicach, znajdujących się na czterech kolumnach, jednakże większość nie jest znana.

Centralnym elementem cmentarza jest duży wizerunek czerwonej gwiazdy z tablicą, na której wyryto napis w języku rosyjskim i polskim: Sława / Bohaterom Armii Czerwonej / poległym w walce / za naszą i waszą wolność. Niestety, tablica została uszkodzona, zapewne przez jakiegoś wandala.

W osobnej, małej kwaterze umieszczono trzy nagrobki: majora Mikołaja Siemionowicza Gorbaczowa poległego na posterunku bojowym; sierżanta Iwana Filipowicza Czernoiwanowa poległego na posterunku bojowym oraz Bohatera Związku Radzieckiego, porucznika B. A. Dmitrijewskiego.

Tatiana Donskaja nakręciła film o Dmitrijewskim pod tytułem „Byłem szczęśliwy”. Inspiracją stały się jego listy, w których opisywał swoje wojenne przeżycia. Borys Dmitrijewski w marcu 1945 roku odniósł poważne rany podczas walk z niemieckimi wojskami pancernymi w pobliżu Wejherowa. Trafił do szpitala Armii Czerwonej, który znajdował się w Lęborku. Koledzy pochowali jego ciało w jednym z parków miejskich. Pół roku później skończyła się II wojna światowa.

Materiał pt. Śladami Armii Czerwonej w Lęborku obejrzysz tutaj.

Skrzynka jest ukryta poza terenem cmentarza. Współrzędne wskazują orientacyjne miejsce ukrycia skrzynki.