Edward Jancarz (ur. 20 sierpnia 1946 w Gorzowie Wielkopolskim; zm. 11 stycznia 1992) – polski żużlowiec i trener żużlowy, wielokrotny reprezentant Polski, drużynowy mistrz świata, zawodnik Stali Gorzów Wielkopolski.
Na arenie międzynarodowej aż dziesięciokrotnie miał okazję uczestniczyć w finałach Indywidualnych Mistrzostw Świata (w latach 1968-69, 1973-77, 1981-82). Najlepsze miejsce zajął w swoim pierwszym starcie – w 1968 w Göteborgu zdobył 11 punktów i po biegu dodatkowym zdobył brązowy medal. Siedmiokrotnie reprezentował Polskę w finałach Mistrzostw Świata Par, zdobywając cztery medale tych rozgrywek: srebrny w 1975 z Piotrem Bruzdą oraz srebrny w 1980 i dwa brązowe w 1979 i 1981 z Zenonem Plechem.
Sześciokrotnie stawał na podium Indywidualnych Mistrzostw Polski: dwukrotnie zdobywał tytuł mistrzowski (1975, 1983), raz zdobył srebro (1974), a trzykrotnie był trzeci (1968, 1976, 1981). Również sześciokrotnie zajmował miejsca na podium turniejów o "Złoty Kask" (I miejsce w latach 1969, 1972, 1975; II miejsce w 1973 i 1976 oraz III miejsce w 1974). Jeszcze jako junior, w 1967 roku zdobył "Srebrny Kask".
Przez całą długą karierę sportową związany był ze swoim macierzystym klubem – Stalą Gorzów. Karierę zakończył, organizując w Gorzowie Wielkopolskim turniej pożegnalny w 1986 roku. Następnie próbował swoich sił jako trener, współpracując ze Stalą i KKŻ Krosno, był także przez krótki czas trenerem kadry narodowej.
Więcej można przeczytać na WIKIPEDI