(...) Podczas działań wojennych w 1945r. Donnersmarckowie zmuszeni byli opuścić swoje dobra i wyjechać w świat a ich pałace zostały obrabowane i spalone. W świerklanieckim parku ostały się tylko ruiny i - być może - stały by do dzisiaj, gdyby w 1959 roku nie doszło do „wojny z duchem". Pewnego jesiennego dnia ktoś usłyszał dziwne odgłosy dochodzące z ruin i wkrótce rozeszła się plotka, że stary hrabia Donnersmarck umarł, a jego duch wrócił do Świerklańca i straszy w ruinach. Stwierdzono, że to kara boska za zamknięcie zamkowego kościoła ewangelickiego, który zamieniono na katolicki.Początkowo pod wypalonymi basztami starego świerklanieckiego zamku przystawało parę osób ale w miarę upływu czasu grupy ciekawskich były coraz liczniejsze. Bywało, że szosa pod zamkiem zatłoczona była pielgrzymkami z odległych miejscowości. Część osób twierdziła, że słyszała jęczenie potępieńca, ktoś przysięgał, że o północy widział ducha w jednym z wypalonych okien, jeszcze inny rozpuścił plotkę, że duch Donnersmarcka wrócił tu po zakopane skarby. Znaleźli się więc tacy, którzy zaczęli przeszukiwać grożące zawaleniem ruiny.Pewnej nocy, gdy z baszt zaczęły dochodzić dziwne pohukiwania, pod zamkiem zebrało się kilkaset osób. Spora grupa kobiet zaczęła modlić się za spokój pokutującej duszy nieszczęśliwca. Wkrótce na skrzyżowaniu drogi pod świerklanieckim zamkiem był taki tłok, że musiała interweniować milicja.Aby wypłoszyć książęcego ducha władze powiatu wezwały kilka jednostek straży pożarnej. Strażacy najpierw do ruin wrzucili zapalone świece dymne, potem do wszystkich otworów skierowali strumienie wody. Hałas był tak wielki, że nikt już nie słyszał pohukiwania ducha. Po chwili publiczność zamarła, bo nagle coś wzbiło się w górę. Trzepocząc skrzydłami wyleciały z ruin ... trzy sowy! Pielgrzymki ciekawskich ustały, ale wojna z „duchem Donnersmarcka" nie skończyła się. Po pewnym czasie podłożono dynamit i ruiny zabytkowego zamku bezmyślnie wysadzono w powietrze. Podobny los podzieliło wiele innych pałaców, m.in. „Mały Wersal" i pałac w Reptach. Przez długie lata o Donnersmarckach mówiono tylko źle, mimo iż wielu z nich przyczyniło się do rozwoju Śląska budując zakłady przemysłowe, mieszkania dla robotników, szkoły oraz współfinansując budowę kościołów.Przedstawiciele rodu Donnersmarcków żyją do dziś. Książę Guidotto 4.- najstarszy z rodu - mieszka w Bawarii. Kilka lat temu przyjechał do Świerklańca z młodszą o rok siostrą Anną Katarzyną. Nie mógł pokazać jej ani zamku, ani Małego Wersalu. Na pewno było mu przykro, gdy mógł obejrzeć jedynie pokój w ocalałym Pałacu Kawalera, w którym stało kiedyś jego łóżeczko i zabawki...

Miasteczkowskie bery i legendy zebrał i opracował p. Antoni Famuła

KESZ jest ukryty na terenie ruin opisanego zamku, dlatego zalecam ostrożność przy podejmowaniu ze względu na dziury, luźne kawały gruzu i inne niebezpieczeństwa, w tym duchy. Kilofy, młoty i szpadle nie będą potrzebne, za to na pewno przydadzą się rękawiczki. Szukaj dość wysokiego kawałka ceglanego muru.

EDIT 3.04.2016

Kesz zmienił rozmiar na "mały" i minimalnie zmienił miejsce ukrycia (ze względu na wykarczowanie chaszczy dotychczasowe miejsce ukrycia stało się zbyt widoczne ze ścieżki)