W centrum Gogolina, pomiędzy ulicami Strzelecką, Kościelną i Kolejową, ponad 120 lat funkcjonowały nowoczesne zakłady przemysłu wapienniczego. W połowie XIXw. Oddano do użytku przebiegający przez Gogolin odcinek kolei łączącej Opole z Kędzierzynem – Koźlem. W krótkim czasie w pobliżu stacji kolejowej wybudowano pierwsze piece szybowe. Liczni przedsiębiorcy sukcesywnie inwestowali w budowę zakładów wapienniczych.
Lokalizacja zakładów na tym terenie była impulsem do rozwoju Gogolina który z biegiem czasu stał się ważnym ośrodkiem przemysłowym z siedziba dyrekcji Śląskich Zakładów Wapienniczych S.A. Zabudowania przemysłowe kształtowały zaś krajobraz miejscowości do lat dziewięćdziesiątych XXw.
Po latach intensywnej działalności, w 1987r. zaprzestano wypalania wapna w zakładach wapienniczych w Gogolinie, 1992 wyłączono z ruchu przemiałownie i definitywnie zakończono działalność zakładów. W 1995r. wyburzono silos młynowni wapna rolniczego. W grudniu 1999r. Gmina Gogolin przejęła od zakładów cementowo – Wapienniczych Górażdże S.A opuszczone tereny przemysłowe w centrum Gogolina. W 2003r. rozebrano piece szybowe Bunke-Pacht pojawiła się tez wstępna koncepcja zagospodarowania tego terenu jako nowego centrum miasta.
W efekcie podjętych działań, w centrum Gogolina powstał plac z przeznaczeniem na organizacje przedsięwzięć kulturalnych, jarmarków oraz jako miejsce spotkań. Aranżacja placu w nowoczesny sposób nawiązuje również do lokalnego dziedzictwa i lokalnej historii. W tym celu powstała m.in. rampa, na której umieszczono wagon do transportu kamienia wapiennego. Program rewitalizacyjny obejmuje także wykorzystanie istniejących pieców szybowych Dombrovsky’ego jako ozdobę miasta i element promocyjny.
Na tablicy informacyjnej stojącej kilka mertów obok wagonu jest przedstawiany schemat zakładu w czasach jego świetności.
Radzę podejmowanie nocą kiedy jest mniej ludzi. Kesz jest ukryty w intuicyjnym miejscu, na wagoniku.