Historia
Kościół sięga swoimi początkami czasów średniowiecza. Powstał z fundacji biskupa Jana Romki. Został dobudowany do murów miejskich. Pierwotnie stanowił kaplicę szpitala św. Barbary, najstarszego i jednego z największych w Nysie.
Po raz pierwszy wzmiankowany w 1341 roku . Zniszczony przez pożar w 1542 roku, odbudowany w roku 1544, a w 1550 rozbudowany przez biskupa Baltazara. Od tego czasu na dachu znajduje się żelazna chorągiewka z herbem fundatora. W latach 1732-1810 w posiadaniu zakonu franciszkanów.
W wyniku sekularyzacji dokonanej przez rząd pruski, kościół został w 1812 roku odebrany Kościołowi rzymskokatolickiemu i przekazany nyskim ewangelikom. W związku z tym zmieniono patrona świątyni - zamiast św. Barbary otrzymała ona wezwanie Jezusa Chrystusa. Przy kościele utworzyła się w 1818 roku protestancka gmina wyznaniowa z pastorem mianowanym przez króla pruskiego. Członkami tej wspólnoty byli głównie żołnierze przebywający w twierdzy nyskiej oraz ich rodziny.
Kościół został spalony w 1945 roku przez Armię Czerwoną. Odbudowany pięć lat później. Obecnie świątynia stanowi współwłasność dwóch protestanckich kościołów: ewangelicko–augsburgskiego i zielonoświątkowego. W kościele odbywają się także nabożeństwa miejscowego zboru Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego.
Architektura
Kościół pierwotnie wzniesiony jako gotycki, z późniejszymi przekształceniami architektonicznymi i częściowym zatarciem cech stylowych. Orientowany, z odchyleniem osi prezbiterium ku południu. W 1544 roku otrzymał wystrój wczesnorenesansowy nad południową ścianą prezbiterium, a w 1732 roku zmieniono obudowę przedsionka, okna i wyposażenie wnętrza na barokowe. Po przejęciu przez ewangelików usunięte zostały wszelkie elementy związane z kultem świętych.
Linki
Wikipedia, Kościół Zielonoświątkowy,
Kesz
Skrzynka to mikromagnetyk, zawiera tylko logbook. Ukryta intuicyjnie. Proszę o ostrożne i dyskretne podejmowanie.