Budynek nazywany pałacykiem lub kamienicą Cytrona, obecnie mieści muzeum historyczne.

W 1910 roku, działka należała do Adolfa Kryńskiego, stał tu niewielki budynek. Budynek został rozbudowany latach 1910- 1913 przez Wolfa i Bertę Lurie nowych właścicieli- powstał reprezentacyjny pałacyk z dekoracyjną, secesyjną elewacją W 1923 r. Lurie sprzedali całą nieruchomość Samuelowi Hirszowi Cytronowi. Nowy właściciel podjął starania aby z nabytego budynku usunięte zostało białostockie Kuratorium Okręgu Szkolnego, które miało tu swoją siedzibę od 1921 roku lecz nie posiadało żadnych prawnych dokumentów najmu lokalu. Sprawę załatwiono polubownie i administracja oświatowa pozostała przez następne lata w tym budynku. W okresie międzywojennym mieszkał w nim syn Samuela - Benjamin Cytron. Po zlikwidowaniu w 1927 roku białostockiego Okręgu Szkolnego wynajmował on pomieszczenia Inspektoratowi Szkolnemu. Na parterze mieściły się wówczas biura Izby Skarbowej. Przez pewien czas, na początku lat 30. XX wieku, miało tu też swoją siedzibę Polskie Towarzystwo Krajoznawcze. W latach 1941 - 1944 budynek zajęty został przez Towarzystwo Krajowe Prus Wschodnich. W lipcu 1944 roku przejęła go wojskowa administracja radziecka. W 1947 roku przekazany został Wojewódzkiemu Urzędowi Bezpieczeństwa Publicznego. Od lat 50. do 1974 roku mieściła się tu Powiatowa Komenda Milicji Obywatelskiej. Od 1976 roku budynek był siedzibą Muzeum Ruchu Rewolucyjnego, które w 1990 roku przekształcone zostało na Muzeum Historyczne Oddział Muzeum Podlaskiego w Białymstoku przy ul. Warszawskiej 37. Od 2008 roku Muzeum prowadziło w kamienicy prace konserwatorsko- renowacyjne przywracające dawną świetność elewacji zewnętrznej i oryginalny wystrój wnętrzom na parterze. Wszędzie zastosowano dawne wapienne tynki, a na podstawie przebadanych w laboratorium próbek, została określona autentyczna kolorystyka. W pomieszczeniach muzealni konserwatorzy odkryli, zachowane pod wieloma warstwami farby, malowane ornamenty zdobiące ściany. Obecnie jest jednym z najlepszych przykładów miejskiej rezydencji w Białymstoku w stylu architektury secesyjnej nurtu klasycyzującego. Jego elewację frontową zdobią motywy roślinne, charakterystyczne dla secesji - kwiaty słonecznika, ułożone gęsto gałązki laurowe z kulkami owoców, a także wianuszki laurowe przecięte trzema pionowymi paskami. Zachowany został pierwotny układ wnętrz, a także wystrój sztukatorski sufitów (pierwotnie polichromowany), oryginalna stolarka i klatka schodowa z kutą balustradą. Nadal prowadzone są prace nad przywróceniem im ich oryginalnego wystroju.

Należy WZIĄŚĆ COŚ DO PISANIA !!! W środku tylko logbook. Zalecane poszukiwanie w porach kiedy jest mało osób na ulicy, ponieważ skrzynka ukryta jest na widoku.

Zmiana miejsca ukrycia skrzynki.