Gmach Poczty Głównej w Chorzowie, jeden z symboli miasta i zarazem jego znak rozpoznawczy. Powstanie datuje się na rok 1892 wg. projektu J. Schuberta. W 1901 r. został rozbudowany o pomieszczenia, w których dziś znajduje się dział przyjmowania i wydawania paczek.
Budynek, w stylu neogotyckim, wzniesiono z czerwonej cegły elewacjnej, dodając zdobienia w postaci glazurowanych kształtek w kolorze zielonym. Osadzony jest na planie prostokąta, dwukondygnacyjny, z wysokim, krytym czerwoną dachówką dachem. Ostrołukowe otwory okienne dekorowane są na krawędziach wałkiem i naprzemiennie kolorowymi płytkami w kolorze zielonym i czerwonym.
Główne wejście do budynku umieszczone jest w ściętym narożniku i w strefie dachu posiada ażurowy szczyt.
Od ulicy Pocztowej do budynku przylega ośmioboczna wieża, zwieńczona ażurowym hełmem z iglicą. Pełni ona funkcję klatki schodowej. Mało kto jednak wie dzisiaj, że tenże hełm to pozostałość po napowietrznym systemie telekomunikacyjnym z końca XIX w., który na swoje czasy był szczytem ówczesnej techniki i wynalazczości.
Jako jedna z niewielu chorzowskich budowli utrzymała się do dzisiaj w niezmienionej formie. Polecam również wejście do środka. Tam również można znaleźć wiele ciekawostek architektonicznych.
Więcej o chorzowskiej poczcie oraz przyległym do niej placu poczytacie tutaj
Kesz mikromagnetyk leżący dokładnie na koordach. Względem starej lokalizacji, dość znacznie zmieniło się miejsce ukrycia.
Miejsce zawsze zaludnione. Proszę nie spalić kesza!