Rok 1866 - w Zielonej Górze powstaje
kaplica staroluterańska w stylu
neogotyckim.
Jest to budowla ceglana, zbudowana w rzucie prostokąta. Bryłę kaplicy nakrywa
dwuspadowy dach, natomiast fasada i przeciwległa elewacja posiadają
czterostopniowe, schodkowe szczyty. Otwory okienne i wejściowy są półkoliście
zamknięte.
Początkowo kaplica jest wyposażona w organy zakupione z likwidowanego kościoła
w pobliskim Nietkowie. Jednak już w roku 1884 wysłużony instrument zostaje
zastąpiony swym bardziej nowoczesnym odpowiednikiem, by cieszył „ucho” wiernych
przez kolejne lata.
Kaplica pełni swą funkcję
niespełna 50 lat. Wzrost liczby wiernych oraz zły stan techniczny budynku
wymuszają zamknięcie duchowego przybytku. Organy zostają przeniesione do
pobliskiego, nowopowstałego kościoła ewangelickiego przy Pl.Bohaterów,
natomiast kaplica pustoszeje (1911r.).
Parę lat później, w roku 1920 budynek zmienia swą pierwotną funkcję – powstaje
w nim muzeum. Po II WŚ neogotycka budowla przechodzi w ręce Parafii Kościoła
Polskokatolickiego RP i po dziś dzień funkcjonuje tam Kościół Najświętszej
Marii Królowej Polski.
O keszu: mikromagnetyczna fiolka wlk.4cm.