Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 197 m n.p.m.
Województwo:
Polska > opolskie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Mała
Status:
Gotowa do szukania
Data ukrycia: 16-10-2010
Data utworzenia: 16-10-2010
Data opublikowania: 16-10-2010
Ostatnio zmodyfikowano: 11-09-2011 
78x znaleziona 
2x nieznaleziona 
1 komentarze 
4 obserwatorów 
49 odwiedzających 
53 x oceniona 
Oceniona jako: dobra
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki
Opis
PL
Od XVII wieku wypalano tu wapno w kilku prymitywnych małych piecach z użyciem drewna. Ich produkcja pokrywała jedynie miejscowe potrzeby. Wypalania wapna na większą skalę podjęto się tu dopiero po 1840 r . Wtedy to kilku rolników z Gogolina zwróciło się do hrabiego Gaschyny z Żyrowej z prośbą o sprzedanie im zalesionych terenów zalegających na północ od tej miejscowości. W bardzo krótkim czasie po tym doliczono się tu już kilkudziesięciu pieców polowych zbudowanych przeważnie w bezpośrednim sąsiedztwie miejsc wydobycia kamienia.
Po oddaniu do użytku z dniem 1 listopada 1845 r . odcinka kolei normalnotorowej łączący Opole z Kędzierzynem przebiegającej przez Gogolin, już w 1846 r. z inicjatywy ówczesnego sołtysa Mikołaja Krzyży kupiec Lothar Hüser buduje pierwsze dwa piece szybowe w pobliżu stacji kolejowej. Po nim kolejni ludzie interesu nie wywodzący się z Gogolina kupują od rolników ziemię pod budowę pieców i kamieniołomów. Szybki rozwój przemysłów hutniczego i chemicznego zużywające w procesach technologicznych wapień oraz wapno palone spowodował zwiększone zainteresowanie produkcją wyrobów wapienniczych. W Gogolinie budują swoje zakłady Bunke, Dombrovky, Jaroszek, bracia Cassierer, Ring, Jalaffke, Stern , Dzialas, Akerman, Friedlender, Röthcz i inni. Od ich nazwisk przyjęły się nazwy pieców i kamieniołomów. Nie wszyscy posiadacze pieców mieli swoje kamieniołomy. Kamień dostarczali im i sprzedawali rolnicy wydobywając go na własnym polu. Pozyskiwano go za pomocą kilofów, łomów, młotów i łopat. Z wyrobiska do punktu przeładunku kamień transportowano na taczkach, a następnie ręcznie ładowano go na furmanki o zaprzęgu konnym , którymi kamień dowożono na składowiska przy piecach zwane wtedy „Ablagą”. Tego rodzaju transport funkcjonował do około 1886 r. Po nim pojawiła się kolejka wąskotorowa z lokomotywkami parowymi i wózkami skrzyniowymi .
(Eryk Boronczyk "Przemysł wapienniczy w Gogolinie i okolicy")
Piece Raisa wybudowane na "Podborze" razem z nieistniejącymi dziś piecami Kaiser Leopold i Jaroszka to wybudowane w 1880 roku piece szybowe. Eksploatowane były do 1920 r. Odbudowane po wojnie w 1958 pracowały do 1977 roku. Po wyłączeniu Wydziału Zakrzów z eksploatacji zlikwidowano piece Kaiser Leopold i Jaroszka. Piece Raisa na razie jeszcze stoją...
Dodatkowe informacje
Obrazki/zdjęcia
Wpisy do logu:
78x
2x
1x
1x
