O miejscu:


Kosciól parafialny pod wezwaniem Sw. Katarzyny pochodzi z ok. 1543 r., powstal w Gieraltowicach z fundacji Stanislawa Dabrówki. Jest jednym z najstarszych zabytków drewnianych w Polsce.

Zbudowano go w Gieraltowicach w konstrukcji zrebowej na planie dwudzielnym obejmujacym trój-bocznie zamkniete prezbiterium (orientowane) z przebudowana zakrystia i szersza nawa. W 1844 r. ciesla Mateusz Pindur z Chudowa dobudowal do kwadratowej nawy wieze o konstrukcji slupowej na wzór starych dzwonnic o pochylych scianach gontowych z nadwieszona izbica i namiotowym helmem. W 1976 r. gieraltowski kosciól przeniesiono do Wielpola, gdzie ustawiono go na znacznie wystajacym z terenu podpiwniczeniu.

Wokól kosciola (z wyjatkiem wiezy) obiegaja wspornikowe przydaszki w charakterze sobót. Do wnetrza swiatyni prowadza dwa wejscia – czolowe od strony wiezy z drzwiami ozdobionymi gotyckimi okuciami i boczne od strony nawy, poprzedzone mala kruchta zbudowana na slup. Prezbiterium i nawa pokryte sa oddzielnymi dachami siodlowymi pobitymi gontem. Nad wyzszym dachem nawy wyrasta smukla, osmioboczna wiezyczka na sygnaturke. Zrab kosciola lacznie z sobotami jak i helm wiezy i wiezyczki maja gontowe pokrycie. Kosciól byl odnawiany „in situ” w XVII wieku (1676?) i remontowany w 1960 – 61. W czasie tego remontu odkryto niezwykle cenna polichromie patronowa z ok. 1534 r. wykonana na deskowanym stropie, podobna do polichromii oslawionego kosciólka w Debie Podhalanskim. Wsród róznorodnych motywów polichromii wystepuja orly piastowskie w tarczach gotyckich, a takze postac patronki Kosciola. W tylnej czesci nawy znajduje sie chór muzyczny wsparty na czterech slupach, mieszczacy wspólczesne organy elektroniczne. Wnetrze pozbawione jest obecnie dawnego zabytkowego wyposazenia, do którego nalezaly m.in. zabytkowe oltarze, ambona i unikatowe lawki renesansowe z „wyciagami”. Pozostala jedynie dawna lawka kolatorska z 1691 r. oraz zabytkowy obraz sw. Katarzyny z 1828 r. malowany przez Franciszka Froemla z Moraw (pochodzacy z dawnego oltarza glównego i wspomniana wyzej póznogotycka polichromia patronowa. Na scianach obitych niefortunnie wspólczesna boazeria rozmieszczono obrazy stacyjne Meki panskiej z napisami polskimi z 1841 r. (mal. T.Pulczyk). Kosciól gieraltowski przeniesiony do Wielopola jest obecnie najstarszym na ziemi rybnicko – wodzislawskiej zabytkiem budownictwa drewnianego i dzieki najstarszej zachowanej polichromii patronowej w województwie slaskim ma szczególna wartosc dla dziedzictwa i rozwoju kulturalnego. (http://www.drewniok.itatis.pl/)

Skrytka:
Skrzynka znajduje sie w poblizu drewnianego kosciólka,poza ogrodzeniem, dostepna z zewnatrz ogrodzenia

W niej znajdziesz tez informacje potrzebne do znalezienia skrzynki bonusowej – nie zapomnij ich sobie zapisac!