Kościół NMP Królowej Różańca świętego w Boronowie (w skróconej nazwie Kościół Matki Boskiej Różańcowej) - drewniany kościół z 1611 r. położony na terenie miejscowości Boronów w dekanacie Woźniki, w diecezji gliwickiej, siedziba parafii NMP Królowej Różańca Świętego.
Kościół jest zabytkiem klasy "0", leży wraz z kilkoma innymi kościołami ziemi lublinieckiej na szlaku architektury drewnianej. Jest orientowany, zbudowany na planie krzyża greckiego. Jest to najstarszy drewniany kościół na Śląsku na takim planie.
Fundatorem kościoła był hrabia Andrzej Dzierżanowski herbu Gozdawa, właściciel Boronowa. Większość obiektów sakralnych znajdujących się obecnie w kościele pochodzi z XVII i XVIII wieku. Poza ołtarzem głównym z początku XVII wieku, w kościele znajdują się jeszcze cztery ołtarze boczne, ulokowane w południowej i w północnej nawach bocznych.
Plan kościoła
1. Ołtarz główny
2. Ołtarz św. Anny
3. Ołtarz Niepokalanego Poczęcia NMP
4. Ołtarz Czterech św. Janów
5. Ołtarz św. Mikołaja
6. Chór
7. Dzwonnica
8. Zakrystia
9. Babnik
10. Feretrony
Wokół kościoła rozciąga się cmentarz z drewnianym płotem oraz brama cmentarna z XVII wieku. Większość grobów pochodzi z czasów powojennych, jednakże znajduje się też na nim kilka grobów z lat 20. i 30. XX wieku. W najstarszym grobie z 1855 r., ulokowanym w pobliżu bramy cmentarnej, pochowany został kuratus Emil Schabon.
Wokół kościoła kręci się sporo ludzi, a do tego teren wieczorem jest niedostępny. Więc kesza ukryliśmy poza terenem kościoła - tak jak wskazują kordy. Lekko przysypany w dość dyskretnym miejscu.