Największy na świecie niekomercyjny serwis geocachingowy
GeoŚcieżki - skupiające wiele keszy
Ponad 1000 GeoŚcieżek w Polsce!
Pełne statystyki, GPXy, wszystko za darmo!
Powiadomienia mailem o nowych keszach i logach
Centrum Obsługi Geokeszera wybierane przez Społeczność
100% funkcjonalności dostępne bezpłatnie
Przyjazne zasady publikacji keszy
Musisz być zalogowany, by wpisywać się do logu i dokonywać operacji na skrzynce.
stats
Zobacz statystykę skrzynki
Otis tarda - OP9U9P
czyli krótka historia ostatnich polskich dropi
Właściciel: leszek.
Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: m n.p.m.
 Województwo: Polska > wielkopolskie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Mikro
Status: Gotowa do szukania
Data ukrycia: 15-05-2024
Data utworzenia: 15-05-2024
Data opublikowania: 16-05-2024
Ostatnio zmodyfikowano: 16-05-2024
4x znaleziona
0x nieznaleziona
0 komentarze
watchers 0 obserwatorów
15 odwiedzających
2 x oceniona
Oceniona jako: b.d.
Musisz się zalogować,
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki

Można zabrać dzieci  Dostępna rowerem  Szybka skrzynka  Weź coś do pisania  Przyczepiona magnesem 

Zapoznaj się z opisem atrybutów OC.
Opis PL

Otis tarda, to łacińska nazwa dropia wielkiego, najcięższego latającego  ptaka w Europie i jednego z najcięższych na świecie. Dorosłe samce osiągają wzrost do 102 cm, masę do 16 kg, a rozpiętość ich skrzydeł może wynosić nawet 2,3m.

Niegdyś (do końca XIXw.) był gatunkiem powszechnie występującym na terenie Polski, jednakże z początkiem XX wieku jego populacja zaczęła gwałtownie maleć. W latach 30. odnotowano około 600 - 700 osobników, w 1958 r. – 432 sztuki. W latach 1962–1979 gatunek występował już tylko w okolicach Pyrzyc i Słubic (1962 – 305 sztuk, 1975 – 123 sztuki, 1979 – 25 sztuk). W 1980 roku odnotowano jedynie 16 ptaków na 4 stanowiskach lęgowych.

Dlatego w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku w Siemianicach w Leśnym Zakładzie Doświadczalnym Akademii Rolniczej w Poznaniu (dzisiaj to Uniwersytet Przyrodniczy) zaczęła działać pierwsza doświadczalna stacja hodowli tych ptaków. Jej zadaniem było przyjmowanie zagrożonych zniszczeniem lęgów, inkubacja jaj, wychów i karmienie piskląt oraz opracowanie metod hodowli dropi w warunkach półwolnych, by ostatecznie wypuścić je na wolność. Z jaj przejętych z terenów rolniczych w stacji wykluło się 17 ptaków. Najwyższy stan liczbowy – 13 ptaków – w Siemianicach osiągnięto w 1980 roku.

Niestety, 13 grudnia tegoż roku nieznani sprawcy włamali się do wolier i pałkami zabili 9 ptaków. Sprawców nigdy nie wykryto, a śledztwo umorzono z powodu "znikomej szkodliwości społecznej czynu". Ocalałe dropie przeniesiono do stacji w Stobnicy. W 1986 r. z uratowanych 4 ptaków żyły tylko 2.

W 1989 roku padł ostatni polski drop.

Od tego czasu na terenie Polski z rzadka obserwuje się pojedyncze sztuki tego gatunku, a do tego najprawdopodobniej nie są to osobniki gniazdujące lecz zalatujące z krajów ościennych. Stąd też drop jest wpisany do Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt, gdzie posiada status zanikłego na obszarze kraju.

O keszu:

Bardzo prosty magnetyczny mikrus umieszczony na kordach. Miejsce jest dosyć ustronne, tym nie mniej widoczne z okien Leśnego Zakładu Doświadczalnego, dlatego - szczególnie w godzinach pracy - proszę o w miarę dyskretne podejmowanie.

Zasady reaktywacji Reaktywacja jest możliwa, o ile istnieje pewność, że skrzynka zaginęła
Przeczytaj więcej o reaktywacji skrzynek TUTAJ
Dodatkowe informacje
Musisz być zalogowany, aby zobaczyć dodatkowe informacje.
Obrazki/zdjęcia
samiec dropia